Zabiegi na plantacjach truskawek po zbiorze owoców
Zbiór owoców nie kończy prac na plantacjach truskawek. Po jego przeprowadzeniu powinno się wykonać kilka ważnych zabiegów agrotechnicznych, które mają znaczenie w ograniczaniu chorób roślin, właściwym przygotowaniu truskawek do okresu spoczynku oraz utrzymaniu ich plonowania w przyszłym sezonie.
Koszenie liści
Po zbiorze owoców należy ocenić kondycję roślin oraz stopień ich porażenia przez choroby. Po wilgotnym i ciepłym sezonie często pojawiają się problemy z białą i czerwoną plamistością liści, a po suchym i upalnym lecie – z mączniakiem prawdziwym truskawki.
W przypadku presji chorób, istotnym zabiegiem agrotechnicznym, który ograniczy stopień porażenia roślin w przyszłym sezonie oraz ułatwi staranne ich dopryskanie, jest koszenie liści. Po zebraniu owoców nie powinno się z nim zwlekać, aby dać krzakom czas na odbudowę masy liściowej. Koszenie powinno zostać wykonane do dwóch tygodni po zakończeniu zbiorów. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych liście odrosną do końca sierpnia i nie powinno to wywrzeć negatywnego wpływu na zakładanie pąków na plon przyszłoroczny, a nawet może je wspomóc w uprawach odmian charakteryzujących się silnym wzrostem (np. Senga Sengana, Dukat, Kent). Wysokość ścinania roślin to ok. 5 – 7 cm (3 cm na plantacjach młodszych). Niższe koszenie wiąże się z ryzykiem uszkodzenia pąków szczytowych. Należy pamiętać o zwinięciu taśm kroplujących, aby ich nie uszkodzić podczas przejazdu kosiarką.
Bardzo istotne jest to, że skoszone liście powinny zostać zwiezione z terenu plantacji, gdyż znajdują się na nich grzyby patogeniczne, których formy przetrwalnikowe mogą przezimować i zainfekować rośliny w następnym sezonie. Dopiero takie postępowanie skutecznie ogranicza presję chorób i szkodników.
Zbiór i zwiezienie liści mogą zostać znacznie uproszczone dzięki wykorzystywaniu kosiarek, które przekazują pokos na jadącą z tyłu lub z boku przyczepę. Jeżeli użytkuje się zwykłe kosiarki bijakowe, rozrzucone liście można zgrabić.
Oczyszczenie plantacji ze skoszonych liści ułatwia przejazd szczotką, którą wykorzystuje się w tym samym celu wczesną wiosną. Nie wszystkie ścięte liście trafiają bowiem do międzyrzędzi – znaczna ich część pozostaje w rzędach roślin, podnosząc ryzyko infekcji.
Po zwiezieniu z terenu plantacji, skoszone liście mogą zostać przekompostowane.
Dopuszczalne jest również pozostawienie liści w międzyrzędziach, jednak należy wówczas poczekać aż liście przeschną, a następnie wykonać zabieg glebogryzarką, który przemiesza pokos z glebą. Przed gryzowaniem powinno się także zastosować nawożenie azotowe, co przyspieszy rozkład masy liściowej oraz wspomoże rośliny w regeneracji. Uprawa gleby możliwa jest na plantacjach nie ściółkowanych folią czy agrotkaniną.
Koszenia liści nie zaleca się, kiedy rośliny są w gorszym stanie fizjologicznym, na plantacjach zdrowych oraz na plantacjach młodszych niż dwuletnie i starszych niż trzyletnie. Zabieg nie powinien być również wykonywany tam, gdzie istnieje ryzyko, że z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych rośliny nie zdołają się zregenerować po skoszeniu (np. na nie nawadnianych plantacjach przemysłowych w okresie długotrwałej suszy).
Regenerację po skoszeniu plantacji wspomaga nawożenie oraz nawadnianie.
Uprzątnięcie ściółki
Po zbiorach owoców powinno się pozbyć ściółki (najczęściej słomy), jeżeli była ona wyłożona na plantacji. Można ją zgrabić i wywieźć, choć wydajniejszym sposobem jest przemieszanie jej z glebą poprzez mechaniczną uprawę glebogryzarką. Zabieg ten zniszczy również obecne w międzyrzędziach chwasty. Przed uprawą gleby powinno się zastosować nawożenie azotem (przynajmniej 30 kg N na ha, raczej w formie saletrzanej, szybko działającej; unikać mocznika), gdyż pobudzi ono aktywność mikroorganizmów glebowych i przyspieszy rozkład ściółki, a także zapobiegnie zubożeniu podłoża przez mikroorganizmy - na potrzeby rozkładu materiałów organicznych pobierają one bowiem znaczne ilości azotu ze środowiska.
Zwalczanie zachwaszczenia
Po zbiorze truskawek wielkie znaczenie ma walka z zachwaszczeniem. Ułatwi ona przygotowanie roślin do okresu spoczynku, gdyż nie będą musiały konkurować z chwastami o wodę i składniki pokarmowe. Zmniejszy presję chorób, poprawiając przewietrzenie plantacji i umożliwiając szybsze obsychanie liści. Usprawni również walkę z chwastami przyszłą wiosną.
Mechaniczną metodą zwalczania zachwaszczenia jest uprawa gleby w międzyrzędziach oraz pielenie ręczne w rzędach roślin.
Można również wykonać oprysk środkiem chwastobójczym. Do zwalczenia jednorocznych i wieloletnich chwastów jednoliściennych służy Agil S 100 SC, a dwuliściennych – Akapit 125 EC. Opryski powinny zostać wykonane w zalecanych przez etykietę dawkach, dostosowanych do stanu zachwaszczenia.
Sprawdzonym preparatem, który może zostać zastosowany do zwalczania zielonych części jednorocznych i wieloletnich chwastów jedno – i dwuliściennych, a także do likwidacji rozłogów, jest Basta 150 SL. Należy opryskiwać nim tylko międzyrzędzia, stosując osłony do zabezpieczenia rzędów truskawek. Z uwagi na wycofanie z obrotu, środek powinien być użyty przed 1 września 2021 w ramach wykorzystania zgromadzonych zapasów. Alternatywą może być preparat Beloukha 680 EC o podobnym zakresie zastosowania.
Usuwanie rozłogów
Rozłogi powinny być usuwane do września, gdyż osłabiają one rośliny mateczne i zagęszczają plantację. Można je likwidować poprzez pracę ręczną, stosowanie usprawnień technicznych (np. glebogryzarek, tarcz podcinających rozłogi) oraz poprzez zabiegi nieselektywnymi środkami chwastobójczymi o działaniu parzącym (Basta 150 SL, Beloukha 680 EC). Przy zabiegach chemicznych należy stosować opryskiwacz z osłonami, który umożliwi skierowanie cieczy roboczej wyłącznie w międzyrzędzia i zabezpieczy rzędy truskawek. Aby w pełni wykorzystać potencjał oprysku, rozłogi powinny zostać dokładnie nim pokryte.
Skuteczna likwidacja rozłogów po zbiorach wymaga przeprowadzenia przynajmniej dwu zabiegów.
Wyrastanie rozłogów jest znacznie ograniczane przez zabieg koszenia plantacji.
Bieżąca ochrona roślin
Zbiór owoców nie oznacza, że można zaprzestać wykonywania zabiegów środkami ochrony roślin. Wręcz przeciwnie – zdrowe rośliny po zbiorach to wyższy potencjał plonotwórczy na przyszły sezon, dlatego trzeba wykonywać opryski, jeżeli są uzasadnione. Nie ma już obaw o pozostałości środków ochrony w plonie. Choroby, z którymi mogą pojawić się kłopoty to przede wszystkim plamistości liści, mączniak, również szara pleśń. Jeżeli chodzi o szkodniki, warto zwrócić uwagę na przędziorka chmielowca, roztocza truskawkowca i opuchlaki. Mogą też pojawić się problemy z mszycami.
Walkę z chorobami i szkodnikami znacznie ułatwia omówiony wcześniej zabieg koszenia plantacji.
Nawożenie plantacji
Doglebowe nawożenie plantacji może mieć duże znaczenie dla odbudowy roślin oraz zakładania pąków na plon przyszłoroczny. Najlepiej wykonać analizę gleby i na jej podstawie dobrać nawozy pojedyncze lub wieloskładnikowe, które powinny być zastosowane, aby uzupełnić niedobory pierwiastków. Przeważnie konieczne okazuje się wyłącznie nawożenie azotem, gdyż niedobory potasu i fosforu, o ile prawidłowo przygotowano stanowisko, trafiają się znacznie rzadziej. Nie ma sensu wydawanie pieniędzy i „sypanie” składników, które nie są potrzebne i nie zostaną przez rośliny spożytkowane, tym bardziej, że truskawki mają stosunkowo niskie wymagania względem nawożenia.
Najlepiej przeprowadzić nawożenie do dwóch tygodni po zbiorze. Dawki azotu nie powinny być zbyt wysokie ani nie powinno się ich zadawać zbyt późno, gdyż może to wpłynąć na gorsze przygotowanie roślin do okresu spoczynku. Ilość czystego składnika, którą powinno się po zbiorach rozsiać na plantacji zawiera się w zakresie 10 – 40 kg N na ha. Dawkę ustala się na podstawie kondycji roślin, ilości azotu zadanej na wiosnę oraz zasobności gleby w materie organiczną – na glebach o wyższej zawartości substancji organicznej, stosuje się mniejsze dawki azotu, gdyż znaczna ilość pierwiastka jest uwalniana przez mikroorganizmy w procesie mineralizacji. Ściółkowanie lub silne zachwaszczenie plantacji oznacza, że dawkę azotu powinno się zwiększyć o 30-50%. Jeżeli chodzi o formę chemiczną azotu, lepiej unikać nawozów o potencjalnie długim działaniu (np. mocznika). Sprawdzą się nawozy szybciej działające, np. saletra amonowa, saletra wapniowa lub saletra magnezowa.
Szczególnie jeżeli plantacja była skoszona, można zastosować dolistne dokarmianie roślin pierwiastkami ułatwiającymi odbudowę masy liściowej. Zasadne są opryski mocznikiem w mieszaninie z siarczanem magnezu, już po wykształceniu się pierwszych liści.
Związane z tematem
W którym systemie prowadzić truskawki: rzędowym, rzędowo - pasowym czy zagonowym?
Komentarze
Brak komentarzy