Drutowce i pędraki - jak wykryć szkodniki w glebie?
Wycofanie Dursbanu nasiliło problemy ze strony szkodników glebowych w sadownictwie
Drutowce (larwy chrząszczy z rodziny sprężykowatych) oraz pędraki to bardzo uciążliwy problem w uprawie truskawek i poziomek. Są szkodnikami glebowymi, które uszkadzają korzenie, powodując ograniczenie wzrostu, zasychanie i wypadanie roślin.
Na presję ze strony drutowców i pędraków najbardziej narażone są plantacje zakładane na nieużytkach i łąkach, na polach po uprawie wieloletnich roślin motylkowatych, a więc tam, gdzie nie wykonywano regularnej uprawy mechanicznej gleby. Zagrożone są także działki znajdujące się w towarzystwie opisanych miejsc, a także leżące w pobliżu lasów. Największe szkody odnotowuje się w pierwszym roku po posadzeniu sadzonek, kiedy rośliny są szczególnie wrażliwe na wszelkie ubytki w systemach korzeniowych. Jeżeli chodzi o drutowce, ich żerowanie nasila się w okresach suszy, kiedy poszukują zasobnego w wodę pokarmu. Często uszkadzają wówczas szyjki korzeniowe truskawek, a także leżące na powierzchni gleby owoce.
Problemy ze szkodliwymi larwami bytującymi w glebie nasiliły się po wycofaniu środków chemicznych zawierających w składzie chloropiryfos (np. Dursban 480 EC). Obecnie brak jest środków chemicznych zarejestrowanych do zwalczania tych szkodników w uprawach sadowniczych, w związku z czym do dyspozycji mamy wyłącznie rozwiązania mechaniczne i biologiczne. Żeby w pełni wykorzystać potencjał tych metod, należy ocenić presję ze strony szkodników bytujących w glebie i rozpocząć ich zwalczanie jeszcze przed założeniem plantacji.
Jak ocenić zagrożenie ze strony pędraków i drutowców przed założeniem plantacji?
Pędraki chrabąszcza majowego jest prościej wykryć w glebie, gdyż są duże (do 5 cm), kremowobiałe, zwinięte w podkówkę i bardzo rzucają się w oczy podczas przekopywania ziemi szpadlem. Drutowce są już bardziej niepozorne – osiągają wielkość 2 – 2,5 cm, są cieńsze i mają jasnobrązowe zabarwienie. Zarówno drutowce, jak i pędraki często występują w skupieniu na danym fragmencie pola.
Istotny jest termin prowadzenia łącznych analiz na obecność pędraków i drutowców w glebie. Drutowce rozpoczynają swoją aktywność, gdy gleba ogrzeje się do 7 – 8 °C. Dopiero wtedy można rozpocząć poszukiwania szkodników.
Najprostsza metoda, którą stosuje się w uprawach rolniczych, aby ocenić liczebność szkodników glebowych przed posadzeniem roślin, to wykonanie we własnym zakresie pułapek z ziemniaków. Sporządza się je z krytych pokrywką, plastikowych pojemników o licznych otworach. W takim pudełku należy umieścić pokrojone kawałki ziemniaka. Pułapkę zakopać na głębokości 10 cm, a miejsce odpowiednio oznaczyć (np. tyczką). Wrócić po tygodniu i ocenić liczbę larw pędraków i drutowców, które zostały zwabione przez pułapkę. Będą się one znajdować przy ścianach pułapki oraz w glebie ją otaczającej. Takich pułapek powinno się rozlokować 10 na powierzchni hektara.
Profesjonalna metoda, którą określają metodyki integrowanej produkcji, jest następująca: Na polu o powierzchni 1 ha wyznacza się, po przekątnych pola, 32 punkty. W miejscach tych pobiera się bloki ziemi o wymiarach 25 cm (szerokość) x 25 cm (długość) x 30 cm (głębokość), odpowiada to 2 m2 pola. Wybraną ziemię przesiewa się przez sito i liczy szkodniki, określając ich zagęszczenie na 1 m2 pola. Glebę można także wysypać na białą płachtę lub folię i sprawdzić ją pod kątem występowania larw szkodników.
Próg zagrożenia dla truskawek to 0,5 pędraka i 0,5 drutowca na 1 m2 pola.
Jak walczyć ze szkodnikami przed założeniem plantacji?
O ile to możliwe, powinno się unikać sadzenia truskawek i poziomek na polach zajętych przez pędraki i drutowce. Jeżeli jednak inne grunty nie są dostępne, należy maksymalnie wykorzystać potencjał mechanicznych metod uprawy gleby jako sposobu ograniczania presji szkodników glebowych. Ich zwalczaniu służy głęboka i staranna orka, a także bronowanie czy talerzowanie w okresie od maja do sierpnia. Zabiegi te zabijają szkodniki lub wydobywają je na powierzchnię gleby, gdzie są łatwym łupem ptactwa.
W zmianowaniu należy wysiewać rośliny nie atakowane przez drutowce – gorczycę, len, groch, fasolę. Ich uprawa przez okres 2 – 3 lat pomiędzy likwidacją plantacji a sadzeniem nowych roślin ograniczy presję drutowców, które nie będą miały bazy pokarmowej. Z kolei populację pędraków ogranicza uprawa gryki, gdyż roślina ta zawiera taniny hamujące rozwój larw.
W sprzedaży dostępne są także preparaty bazujące na substancjach naturalnych (np. wyciągach roślinnych), które działają ograniczająco na występowanie szkodników glebowych, a także preparaty biologiczne – na przykład zawierające mikroorganizmy (grzyby i bakterie), które rozkładają chitynowy oskórek larw. Są także środki stymulujące ukorzenianie roślin i regenerację uszkodzonego przez larwy systemu korzeniowego.
Komentarze
Brak komentarzy