Sadownik darmo oddawał jabłka dzieciom. Skończyło się problemami z izbą skarbową i sprawą w sądzie

Bardzo często, kiedy na portalu pojawiają się informacje o jakichś stratach owoców czy warzyw, Czytelnicy piszą komentarze: „Po co wyrzucać? Lepiej dać za darmo dzieciom.”. Jak się okazuje, nie jest to takie proste, o co dbają polskie organy administracji podatkowej.

Sprawa dotyczy przedsiębiorcy rolnego, który był beneficjentem unijnego wsparcia przyznawanego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa po ogłoszeniu rosyjskiego embarga w 2014 roku. Nieodpłatnie przekazywał on owoce organizacjom pożytku publicznego – głównie szkołom. W odpowiedzi urząd skarbowy zwiększył mu podstawę opodatkowania o kwotę otrzymanej pomocy oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług. Przedsiębiorca nie zgodził się z decyzją skarbówki i wytoczył proces w sądzie. Wygrał. Pytanie, czy do takich sytuacji powinno w ogóle dochodzić?

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, które dostarczają produkty spożywcze (z wyłączeniem alkoholi) organizacjom charytatywnym z przeznaczeniem na realizację celów tychże organizacji, podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług. Producent owoców wystąpił zatem do urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrot nadpłaty, ale wniosek ten odrzucono. Dlaczego? Uznano, że dostarczał te produkty szkołom odpłatnie, ponieważ po ogłoszeniu rosyjskiego embarga, skorzystał z unijnej pomocy finansowej. Fiskus uznał, że unijne wsparcie było w istocie zapłatą za dostawę, pakowanie i sortowanie towaru oraz za jego transport do szkół.

Ze szczegółami dotyczącym rozstrzygnięć prawnych tego sporu mogą zapoznać się Państwo na stronie internetowej kancelarii prawnej (KLIKNIJ TUTAJ). Jest bardzo przykre, że kiedy z jednej strony tworzy się mechanizmy prawne premiujące wspieranie organizacji pożytku publicznego (odliczenia podatku), z drugiej do gry wchodzą urzędnicy, piętrząc kolejne problemy i zmuszając obywateli do tułaczki po sądach.